ارزیابی پتانسیلها و محدودیت های اکوتوریسم روستایی براساس مدل تحلیلی SWOT (مطالعه موردی: روستای پالنگان)

امروزه از گردشگری به عنوان یکی از مهمترین راهبردهای برنامه‌ریزی توسعه پایدار منطقه‌ای یاد می‌شود که توسعه پایدار برای جلوگیری از اثرات مخرب فعالیت‌های گردشگری بر روی محیط ‌صورت می‌گیرد. ارزیابی توان‌های اکوتوریستی و ژئوتوریستی مناطق در راستای کاربری توریسم به عنوان ابزاری برای حصول به این هدف شناخته شده است. روستای پالنگان بعنوان یک منطقه ژئوتوریسمی و اکوتوریسمی بکر در میان رشته کوههای زاگرس قرار دارد. وجود عوارض تیپیک ژئومورفولوژی، اکولوژیکی به عنوان جاذبه‌های گردشگری در این منطقه، حاکی از قابلیتها و توانمندی های بالای منطقه در جذب ژئوتوریست و توریست است. پژوهش حاضر به منظور ارزیابی پتانسیلهای اکوتوریستی و ژئوتوریستی روستای پالنگان براساس مدل تحلیلی SWOT ارائه گردیده است. این مقاله با هدف بررسی قابلیتها و محدودیتهای ژئوتوریسم، اکوتوریسم و تدوین بهترین استراتژی در جهت رونق بخشیدن و بهبود عملکرد مدیریت توریسم در این منطقه صورت گرفته است. روش تحقیق از دو روش کتابخانه‌ای و مطالعات میدانی استفاده شده است. برای جمع آوری اطلاعات در روش میدانی از طریق مشاهدات مستقیم تهیه عکس، مصاحبه و پرسشنامه استفاده گردید. در این راستا برای تکمیل پرسشنامه از کارشناسان و متخصصین بهره گرفته شد. سپس با استفاده از مدل SWOT به تجزیه و تحلیل آنها پرداخته و در نهایت عوامل داخلی و خارجی ارزیابی شد و راهبردهای این عوامل استخراج گردید. نتیجه نهایی از ارزیابی عوامل داخلی، بیانگر آن است که نقاط قوت گردشگری منطقه از نقاط ضعف آن بیشتر بوده، همچنین استنتاج از ماتریس ارزیابی عوامل خارجی، نقاط فرصت برتری خیلی کمی نسبت به تهدیدها را نشان می‌دهد. در نتیجه با در نظر گرفتن این عوامل، راهبرد تهاجمی بدست آمده به گونه ایی است که بتوان از نقاط قوت و فرصت منطقه در جهت رفع ضعف ها و تهدیدها به بهترین شکل استفاده کرد.